دوشنبه ۲۶ آذر ۱۴۰۳ |۱۴ جمادی‌الثانی ۱۴۴۶ | Dec 16, 2024
آیت الله محمدجواد فاضل لنکرانی

حوزه/ کسانی که مریض هستند و روزه موجب شدت مرض یا تأخیر در سلامتی آنان شود، روزه بر آنان واجب نیست و باید در زمان دیگر روزه‌ بگیرند.

به گزارش خبرگزاری حوزه، آیت‌الله محمدجواد فاضل لنکرانی در پاسخ به سؤالی در خصوص شیوع بیماری کرونا و اینکه برخی از مسئولین پزشکی گفته‌اند چنانچه افراد در هرچند دقیقه مقداری آب بنوشند از ابتلا به آن محفوظ می‌مانند، اظهار داشت: کسانی که مریض هستند و روزه موجب شدت مرض یا تأخیر در سلامتی آنان شود، روزه بر آنان واجب نیست و باید در زمان دیگر روزه‌بگیرند.

وی ادامه داد: کسانی که سالم هستند، اما احتمال عقلائی مریض شدن به سبب روزه را می‌دهند در این صورت روزه بر آنان واجب نیست و بطلان آن‌هم بعید نیست. در برخی روایات واردشده است الصَّائِمُ إِذَا خَافَ عَلَی عَینَیهِ مِنَ الرَّمَدِ أَفْطَرَ (روزه دار چنانچه خوف درد چشم به سبب روزه داشته باشد باید افطار کند).

آیت‌الله فاضل لنکرانی افزود: چنانچه اهل خبره در امور پزشکی لازم ببینند که هر انسانی برای عدم ابتلا به ویروس کرونا در هرچند دقیقه یک‌بار مقداری آب بنوشند، در این صورت هم وجوب روزه ساقط می‌شود مگر آنکه در اثر ماندن در خانه از ابتلا به آن مصون بمانند که در این صورت ماندن در خانه واجب می‌شود الا اینکه به جهت کار اهم لازم شود که از خانه خارج شوند.

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha

نظرات

  • IR ۱۵:۳۱ - ۱۳۹۹/۰۱/۲۴
    1 0
    حضرت آیت الله سیستانی فرموده اند : " اما درباره آنچه گفته شد که پزشکان نوشیدن مکرر آب را در فاصله زمانی نزدیک به هم جهت جلوگیری از کمبود آب بدن و خشکی حلق توصیه می کنند – به این دلیل که احتمال ابتلای به ویروس کرونا را مرتفع می کند – این امر مانع وجوب روزه نمی شود، غیر از کسانی که به آن رسیده باشند و در صورت روزه گرفتن، ترس ابتلای به بیماری وجود داشته باشد و هیچ راهی برای کاهش احتمال آن هم وجود نداشته باشد – ولو با ماندن در منزل و اتخاذ سایر راههای احتیاطی پیشرفته- اما افراد دیگر غیر از چنین فردی باید روزه بگیرند." خیلی عجیب است که آقای فاضل فرموده اند که : "چنانچه اهل خبره در امور پزشکی لازم ببینند که هر انسانی برای عدم ابتلا به ویروس کرونا در هرچند دقیقه یک‌بار مقداری آب بنوشند، در این صورت هم وجوب روزه ساقط می‌شود. مگر آنکه در اثر ماندن در خانه از ابتلا به آن مصون بمانند که در این صورت ماندن در خانه واجب می‌شود الا اینکه به جهت کار اهم لازم شود که از خانه خارج شوند." هر چند که ایشان مرجع نیستند!